Pas op de dag zelf weet je of dat ook daadwerkelijk gelukt is...
In de voorbereidingen voor de Challenge Day is toch stiekem behoorlijk wat tijd gaan zitten. Samen met Frank heb ik van een simpele screencast een echte film gemaakt met passende muziek. Op dat gebied hebben we elkaar prima aangevuld en heb ik er zeker veel van geleerd. Van de samenwerking heb ik genoten!
En dan de VR-brillen nog...
Een week van te voren was het nog maar de vraag of ze wel op tijd binnen zouden zijn, maar dat kwam gelukkig goed.
Toen moesten ze natuurlijk nog in elkaar gezet worden... Na de eerste 5 brillen had ik het in de vingers en kon ik tempo gaan maken. Na in totaal een uurtje of 5 waren ze alle dertig klaar!
Op maandag vonden Frank en ik nog de tijd om de feedback van de gamemasters op Quest 4a te verwerken. Om de presentatie nog beter te maken.
En toen was het ineens 18.00 u...
De eerste presentatie verliep prima, bij de tweede presentatie wilde het geluid niet opstarten. Jammer, maar helaas niet meer te verhelpen in die korte tijd. Op de laptop kwamen de beelden en het geluid veel minder duidelijk over dan op het grote scherm.
Het draaiboek, de film en de stellingen vind je hier.
Uit de "Feedback in 1 minuut" maken we op dat de meeste bezoekers onze toekomstbeeld in meer of mindere mate reëel vonden. Zijn geven aan dat het "leren maken van bewuste keuzes" en het "samenwerken in groep" erg belangrijk is in het onderwijs van de toekomst. Daarnaast denken zij dat "digitale technologieën" en het "gebruik maken van netwerken" erg belangrijk zal zijn in de toekomst.
"Maker education" en "samenwerken met stakeholders" wordt als minder belangrijk gezien.
Qua innovativiteit zijn de meningen wat verdeeld, maar door meerdere mensen worden de VR-brillen in combinatie met de QR-code om het rollercoaster-filmpje te vinden, als prikkelende binnenkomer benoemd.
Door in het scenario nog meer out-of-the-box te denken, kan het scenario innovatiever worden. De digitale mogelijkheden die we hebben laten zien, zijn ook nu al in ontwikkeling. Helemaal nieuw is het dus niet. Wel denken wij dat deze technologieën nu nog in de kinderschoenen staan en dat ze over 15 jaar door-ontwikkeld zijn tot niet meer weg te denken technologieën in het onderwijs.
De verbindingen die Frank en ik legden tussen ons scenario en onze visie op onderwijs in 2030 hadden we nog kunnen verduidelijken door wat steekwoorden op het bord te laten verschijnen. Nu moesten de bezoekers zich goed focussen om de draad niet kwijt te raken.
De stellingen zorgden ervoor dat er een gesprek ontstond, waarbij meerdere mensen hun mening konden geven. Per presentatie konden we 2 stellingen aan bod laten komen, wat door sommige bezoekers als weinig werd ervaren. Wij hebben gekozen voor wat meer diepgang i.p.v. het bespreken van meer stellingen.
Het viel me op dat de meeste mensen twijfelen bij de stellingen. Ze hebben de neiging om tussen ja en nee in te gaan staan.
Dit geeft mij aan dat veel mensen nog twijfelen over hoe het onderwijs er over 15 jaar uit zal zien. Bij de stellingname kozen sommigen voor de meest wenselijke situatie, maar anderen juist voor de meest waarschijnlijke situatie.
Al met al ben ik best tevreden met het eindresultaat!
